پایان نامه بررسی رابطه بین اضطراب و تیپ های شخصیتی دانشجویان دختر رشته روانشناسی ورودی 1400 دانشگاه امام رضا (ع) مشهد<(86 اسلاید)–(قابل ویرایش)<رشته روانشناسی
- محصولات بیشتر و مرتبط با ورود به دسته (پایان نامه) ببینید.
- فهرست
- فصل اول: طرح تحقیق
- فصل دوم: پیشینه تحقیق
- فصل سوم: روش تحقیق
- فصل چهارم: تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق
- فصل پنجم: جمع بندی و نتیجه گیری تحقیق
- منابع و ماخذ
- پیوست ها
- چکیده
در این پژوهش رابطۀ بین اضطراب و تیپ های شخصیتی درونگرا و برونگرا مورد بررسی قرار گرفته است.
به این منظور 50 نفر از بین دانشجویان دختر رشته روانشناسی ورودی 1400 دانشگاه امام رضا (ع) مشهد به عنوان گروه نمونه به روش تصادفی انتخاب گردید.
ابزار پژوهش در مورد اضطراب دانشجویان، پرسشنامۀ اضطراب کتل است و در مورد تیپ های شخصیتی دانشجویان، مقیاس درونگرایی – برونگرایی میشل گوکلن است.
فرضیۀ اصلی پژوهش این بود که بین اضطراب و تیپ درونگرا، برونگرا و میانگرا رابطۀ معنی داری وجود دارد و با توجه به روش همبستگی پیرسون و آزمون توکی مشخص شد که بین اضطراب و ویژگی های شخصیتی (درونگرا – برونگرا – میانگرا) رابطه معناداری وجود دارد.
- اصطلاعات کلیدی: اضطراب، درونگرایی، برونگرایی
- مقدمه
شخصیت مفهومی بسیار پیچیده در روانشناسی است که آگاهی از آن شالوده اغلب روان درمانی – ها و نظریه های آسیب شناسی را تشکیل می دهد.
شاید بدون اغراق بتوان گفت که بدون آگاهی از این مفهوم، نمی توان روش های روان درمانی و تعدادی از اختلال – های روانشناختی را به روشنی درک کرد.
ویژگی های هر انسانی منحصر به فرد است، اما به نظر می رسد که میتوان آنها را طبقه بندی کرد به عبارت دیگر، می توان در ویژگی های انسان ها تشابهاتی یافت.
روانشناسان سعی کرده اند افراد را در طبقات مختلف جای دهند.
طبقه بندی شناخته شده ای که کارل گوستاو یونگ پیشنهاد کرده، طبقه بندی به صورت «درونگرایی- برون گرایی» است.
از دیدگاه یونگ (1913) پدیده های درونگرایی و برونگرایی دو جنبۀ مهم از شخصیت انسان را تشکیل می دهند.
هنگامی که توجه به اشیاء یا امور خارج چنان شدید باشد که افعال ارادی و اعمال آدمی نتیجۀ ارزیابی ذهنی نباشد، بلکه معمول مناسبات امور و عوامل خارجی باشد، برونگرایی خوانده می شود.
(سیاسی، علی اکبر، 1371، ص 82)
افراد درونگرا، از لحاظ روانی دارای سرعت فعالیت مغزی بالاتر از حد طبیعی هستند و این امر سبب می شود که افراد درونگرا به قوای محرکه کمتر از حد طبیعی نیاز پیدا نمایند.
افراد درونگرا، دارای دیدگاه درونی و ذهنی هستند و آمادگی بیشتری را برای خود داری و تسلط بر نفس خویش از خود نشان می دهند.
این افراد اوقات خود را به مطالعه و بیشتر در تنهایی سپری نموده و کمتر مایل به معاشرت با دیگران هستند.
از سوی دیگر، افراد برونگرا دارای دیگاه عینی و خارجی هستند و سرعت فعالیت مغزی آن ها پایین تر از حد طبیعی است، و میزان تسلط آنها بر نفس خود نسبت به افراد درونگرا کمتر است.
شخصیت های برونگرا خوش مشرب و اجتماعی هستند و فعالیت های هیجان انگیز را دوست دارند.
شخصیت های درونگرا، احساسات شان را بیان نمی کنند و دوستان زیادی ندارند و همچنین ساکت و متفکر هستند.
از سوی دیگر، اضطراب در سراسر طبقه بندی بیماری های روانی به چشم می خورد.
این اختلال بالاترین حد رنج روانی است و غالباً با ترس که دارای پاره ای از خصیصه های روان شناختی و فیزیولوژیکی است متشابه می شود.
اضطراب بدون آنکه به منزلۀ انگیزش باشد، در بیشتر موارد نیروی ایجاد اغتشاش و فروریختگی سازمان رفتارهاست.
(پروفسور ژ.کُراز، ترجمۀ دکتر منصور و دادستان، 1381، ص 28)
اضطراب یک ترس درونی شده است از اینکه مبادا تجارب درد آور تکرار شوند.
از دیدگاه فروید، اضطراب هستۀ مرکزی روان نژندی و علامت اخطاری به خود است.
- پشتیبانی محصول در تلگرام {کلیک}
پایان نامه بررسی رابطه بین اضطراب و تیپ های شخصیتی دانشجویان دختر رشته روانشناسی ورودی 1400 دانشگاه امام رضا (ع) مشهد
