فایل تحقیق وُرد (DOC) موضوع: حقوق شهروندی (درس حقوق عمومی در اسلام)<(30 اسلاید)–(قابل ویرایش)–(تایپ شده)<مناسب ارائه دانشجویان رشته حقوق و پاس کردن واحد عمومی
- محصولات بیشتر و مرتبط با ورود به دسته (حقوق) ببینید.
- فهرست
- تاریخچه شکل گیری واژه ی شهروند
- تعریف شهروندی مبانی و مولفه های اساسی آن
- تعریف حقوق شهروندی
- سنت های حقوق شهروندی و نسل بندی های مرتبط با حق ها
- شهروند
- حقوق شهروندی
- مبانی حقوق بشر و شهروندی
- حقوق شهروندی در محتوای قانون اساسی
- شهروندی در ایران
- منظور از حقوق شهروندی چیست؟
- حقوق شهروندی طبق قانون اساسی
- انواع حقوق شهروندی
- حقوق شهروندی چیست؟
- حقوق شهروندی در قوانین بین المللی
- مرز میان حقوق بشر و حقوق شهروندی
- کاربست و انعکاس ناگزیر مفاهیم شهروندی
- مساله شهروندی در قانون اساسی ایران
- نحوه ایجاد توازن میان مولفه های شهروندی در قانون اساسی ایران
- نتیجه گیری
- منابع و مآخذ
اگر حقوق را در مجموع قواعد و مقررات لازم الاجرایی بدانیم که بر روابط افراد یک جامعه حاکم است با ملاحظه نوع رابطه می توانیم دو گونه حقوق خصوصی و عمومی را از یکدیگر تفکیک کنیم.
هنگامی که از روابط اجتماعی سخن به میان می آوریم و روابط افراد را با دولت و عناصر حکومت مورد توجه قرار می دهیم به مبحث حقوق اساسی پرداخته ایم.
منابع حقوق اساسی مشتمل است بر قانون اساسی قوانین عادی (عرف) فرامین رهبران با رهبر حکومت، رویه قضایی نظامنامه های داخلی مجلس قانون گذاری، نظریات علمای حقوق و مراجعه به آرای عمومی (همه پرسی – رفراندوم)
هنگامی که از شهروند و حقوق او سخن به میان لایه ای حقوق می آوریم مراد ما مجموعه ای از حقوق خصوصی و عمومی است که بر روابط اجتماعی حاکم است. شهروند ترجمه واژه Citizen می باشد.
این اصطلاح در ادبیات سیاسی و حقوقی ما سابقه چندانی ندارد.
در ایران تا قبل از مشروطیت به جای این واژه از کلمه رعیت و رعایا استفاده می شد.
به عبارت دیگر در سلسله مراتب نظام اجتماعی، مردم رعیت پادشاه و تابع و فرمانبردار او تلقی می شدند.
بعد از مشروطیت حتی پس از تصویب قانون مدنی افراد جامعه ایرانی از دیدگاه، حقوق تبعه دولت ایران معرفی می شدند یعنی ایرانیان به عنوان تبعه باید تابع دولت متبوع خود باشند.
در جامعه ایران آنچه که در گذشته بیشتر بر آن تأکید شده بود، مفهوم شهروند به عنوان تبعه بود و کمتر از حق و حقوق جامعه سخنی مطرح می شد.
در عرف عصر قاجار سربازگیری به عنوان یک وظیفه عمومی بود که با تبعیض اجرا می شد.
واژه شهروند در ادبیات ما واژه ای تازه و نو است به طوری که حتی در فرهنگ های عمومی مثل فرهنگ معین و عمید مطرح نشده است.
در فرهنگ های دو زبانه کلمه Citizen (شهروند) به معنای بومی شهری اهل شهر، تابع رعیت و شهرنشین و کسی که از خدمت لشگری آزاد باشد، تعریف شده است.
ظاهراً اولین فرهنگ فارسی به فارسی که کلمه « شهرونده را در خود جای داده است فرهنگ فارسی امروز است در این فرهنگ شهروند چنین تعریف شده است کسی که اهل یک شهر یا کشور باشد و از حقوق متعلق به آن برخوردار باشد.
ارسطو در رابطه با ماهیت شهروندی یونانی سه کلید راهنما در اختیار ما گذاشته است.
۱_ نخست آنکه با واکنش به برداشت های متنوع از مفهوم شهروندی اعلام داشته است ماهیت شهروندی موضوعی است که غالباً محل بحث و جدل بوده و توافق عمومی بر سر تعريف واحد از آن وجود ندارد.
۲_ شهروندان همه کسانی به حساب می آیند که در زندگی مدنی و شهری به طور چرخشی و نوبتی می توانند در حکم راندن و اطاعت کردن شریک و سهیم باشند.
۳_ چنین نظام حکومتی چرخشی و نویلی در جامعه ای آن اندازه کوچک مفروض است که تمامی شهروندان قادر به آگاه شدن از ویژگی های یکدیگرند.
آنچه که در بحث ارسطو اهمیتی بنیادین دارد و تا به امروز به عنوان اساس و محور همه مباحث شهروندی استوار باقی مانده است فرض امکان چرخشی و نوبتی بودن حکم راندن است.
بدین معنا که حداقل از دیدگاه نظری یا در اصول شهروند صاحب حقوق می تواند و حق دارد برای کسب حاکمیت تلاش کند و البته باید بپذیرد که دیگران صاحب حق نیز می توانند برای تصرف حاکمیت و جانشینی او بکوشند به طوری که گفته اند: هر کسی چند روزه نوبت اوست.
مفهوم شهروندی در بعد اجتماعی (Citizenship) ایده ای است که در اروپای غربی زاده شده و در قرن شانزدهم همزمان با فراگیر شدنش انتشار یافته است.
قبول حقوق و وظایف قانونی و سیاسی ناشی از جایگاه شهروندی بنیاد اصلی و ایده اساسی این مفهوم است.
بعدها برخورداری از حداقل رفاه مانند حق داشتن سرپناه و حداقل معیشت و نظایر آن به حقوق شهروندان اضافه شده و در پیوستار زمان مفهوم شهروند اجتماعی سر بر آورده است.
هویت، سیاسی وفاداری به قلمرو جغرافیای سیاسی، احترام به قانون، توجه دقیق به حقوق دیگران و آگاه بودن از امتیازات و منزلت خویش و بالاخره گردن نهادن به وظایفی که ناشی از شهروندی و برخورداری از حقوق شهروندی است که مفهوم شهروند به معنای امروزی را پدید آورده است.
مفهوم شهروندی را می توان در مجموع جزو مفاهیم جدیدی دانست که به زندگی برخاسته از تجده فرهنگ انسان اجتماعی در هم آمیخته است و به شدت نحوه نگاه معطوف به استعداد انسان بلوغ یافته توانایی های وی چگونگی شرکت دادن و سهیم کردن او در وضعیت و سرنوشت حیات فردی و اجتماعی متأثر است.
در نظام شهروندی طبعاً شخص دارای حقوقی فرض شده است و در مقابل این، حقوق وظایف و مسؤولیت هایی نیز پذیرفته است و تبعیت از الگوهای رفتاری خاصی نیز از او انتظار می رود که نشانۀ جایگاه والای شهروندی است به علاوه آن که از لحاظ نظری نظام شهروندی همه شهروندان به لحاظ حقوق برابر می انگارد و در همه احوال دست اندرکاران حکومت باید این حقیقت را مورد توجه قرار دهند.
- پشتیبانی محصول در تلگرام {کلیک}
فایل تحقیق وُرد (DOC) موضوع: حقوق شهروندی (درس حقوق عمومی در اسلام)
